قدس آنلاین- موضوع ادغام علوم پزشکی با آموزش عالی همچنان بحث حاشیه‌ای مهم در کمیسیون آموزش است به طوری که محمود صادقی، عضو کمیسیون آموزش مجلس، از بررسی یکپارچه‌سازی آموزش پزشکی با وزارت علوم خبرداده و به «مهر» گفته که قرار است این موضوع در کمیسیون آموزش مجلس بررسی و کارشناسی شود؛ موضوعی که البته مخالفان جدی در وزارت بهداشت دارد و وزیر بهداشت صراحتاً اعلام کرده که حاضر نیستیم آموزش علوم پزشکی را با وزارت علوم ادغام کنیم.
طی گزارشی که پیش از این در روزنامه «قدس» منتشر شد، تعدادی از اعضای کمیسیون بهداشت هم مخالفت صریح خود را با این موضوع اعلام کرده و این ادغام را صدمه‌ای جدی به آموزش پزشکی کشور دانستند. اما بحث‌ها در این باره در کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس ادامه دارد و اعضا به نظر مشخصی در این زمینه دست نیافته‌اند. در این باره نظر ۴ تن از اعضای کمیسیون آموزش مجلس را جویا شدیم. علیرضا سلیمی، عضو کمیسیون آموزش، به خبرنگار ما می‌گوید: این ادغام فعلاً در حد ایده است و گفت‌وگوهایی در این باره در کمیسیون صورت گرفته و ماجرا در حال پیگیری است تا پس از بررسی نقاط قوت و ضعف آن، تصمیم‌گیری شود.
او ادامه می‌دهد: بسیاری از کشورها یک وزارت آموزش دارند که بخش‌های آموزش عالی، آموزش و پرورش، علوم پزشکی و ورزش زیرمجموعه آن هستند. ما باید با توجه به شرایط بومی کشورمان این مسئله را بررسی کنیم.
محمد قمی، دیگر عضو کمیسیون آموزش مجلس، می‌گوید: آموزش پزشکی و آموزش عالی در گذشته با هم یکی بودند و بعدها جدایشان کردند چون کارهایشان زیاد بود. در واقع وسیع‌بودن بستر کاری باعث این جدایی شد و به نظر می‌رسد که ادغام آن‌ها به نفع کشور نباشد.
او در حال حاضر از مخالفان این ادغام است و تأکید می‌کند: مگر اینکه برای این ادغام استدلال محکم‌تری وجود داشته باشد چون این موضوع باید به دقت و همه‌جانبه بررسی شود.
اختلاف نظر در کمیسیون آموزش
شواهد نشان می‌دهد که در کمیسیون آموزش مجلس اتفاق نظر درباره ادغام آموزش پزشکی با وزارت علوم وجود ندارد. میرحمایت میرزاده، سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس که از موافقان این ادغام است، به خبرنگار ما می‌گوید: این موضوع در حاشیه جلسات کمیسیون آموزش مطرح شده ولی در دستور کار نیست.
او در پاسخ به این پرسش که وزیر بهداشت از مخالفان جدی این ادغام است و آیا این موضوع به نفع ۲ حوزه است؟ پاسخ می‌دهد: اگر قرار باشد که هر وزارتخانه‌ای برای خودش دانشگاه داشته باشد چرا وزارتخانه‌های دیگر نداشته باشند؟ وزارت علوم در این بین چه نقشی دارد؟ چرا وزارت صنعت و معدن هم که کار تخصصی انجام می‌دهد، دانشگاه‌های خودش را نداشته باشد؟ چرا آموزش و پرورش و جهاد کشاورزی هم دانشگاه‌های خودشان را نداشته باشند؟ چرا فقط آموزش پزشکی جدا باشد؟ اینکه بگویند چون دانش‌آموختگان در بیمارستان‌ها کار می‌کنند، دلیل موجهی نیست و ممکن است علوم پزشکی‌ها مخالف این ماجرا هم باشند اما باید از دید کارشناسی به مسئله نگاه کرد.
کارن خانلری، عضو دیگر کمیسیون آموزش، پاسخ دیگری دارد و می‌گوید: نیازی نیست که حیطه آموزشی صنایع و مهندسی حتماً زیر نظر وزارت صنایع باشد اما حوزه پزشکی حساسیت دارد. مثلاً استانداردهای آموزشی در حوزه مهندسی طی سال‌های اخیر تغییرات چندانی نداشته اما در آموزش پزشکی ممکن است هر ماه اطلاعات به‌روز می‌شود.
آموزش‌هایی همسو با نیاز
به گفته او، این آموزش‌ها باید با نیازهای بیمارستانی همسو و هماهنگ باشد و آموزش پزشکی با خدمات پزشکی باید تناسب مستقیم داشته باشد. اگر بخواهیم عادلانه به این ماجرا نگاه کنیم، شاید نتوانیم شرایط همه حوزه‌ها را برابر فرض کنیم.
وی بحث آموزش و پرورش را هم بسیار مهم دانسته و اضافه می‌کند: باید نحوه و نوع آموزش به معلمان با خدمات آموزشی هماهنگ باشد. بنابراین بهتر است که تحت نظر وزارت آموزش و پرورش برود و دانشگاه فرهنگیان راه خوبی را می‌رود.
خانلری تأکید می‌کند: آموزش و پرورش و همچنین پزشکی از عرصه‌های مهم و استراتژیک در هر کشوری هستند ولی صنایع، عرصه‌ای است که می‌تواند شامل بخش خصوصی هم باشد.
او با بیان اینکه دانشگاه‌ها ما مشکل ارتباط با بازار و صنایع را دارند، می‌گوید: بسیاری از دانشگاه‌های دولتی بویژه در مقاطع تحصیلات تکمیلی ارتباط منظمی با صنعت و بازار ندارند و تا زمانی که این ارتباط برقرار نشده، باید برای عرصه‌های حساس متولی خاصی تعیین کنیم. آیا دانشگاه‌های ما می‌توانند بدون کانال وزارت بهداشت با بیمارستان‌ها و سیستم‌های بهداشت و درمان ارتباط برقرار کنند؟ این مسئله یا نبوده یا خیلی ضعیف بوده که به این نتیجه رسیدیم که وزارت بهداشت را متولی امر آموزش پزشکی قرار دهیم. خانلری معتقد است: اگر این ارتباط منظم شود، می‌توان متقاعد شد که آموزش پزشکی زیر نظر وزارت علوم برود.
میرزاده هم در تکمیل این سخنان می‌گوید: اگرچه بخشی از وزارتخانه‌ها به حوزه «دانشگاه‌داری» ورود کرده‌اند اما آموزش پزشکی کاملاً مستقل از وزارت علوم است.
وجود یک متولی مشخص
در همه جای دنیا تشکیلات آموزشی در یک وزارتخانه می‌گنجد و این‌طور نیست که هر وزارتخانه‌ای برای خودش یک دانشگاه داشته باشد. سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس با بیان این مطلب، ادامه می‌دهد: صلاح سیستم آموزشی این است که حوزه‌های آموزشی در یک جا متمرکز شود.
به گفته میرزاده وقتی داوطلبان کنکور می‌دهند، دیگر تفکیک نمی‌کنند که این قسمت مربوط به وزارت علوم باشد و آن قسمت مربوط به وزارت بهداشت، چون کنکور متمرکز است. از سوی دیگر، کار تخصصی وزارت علوم «دانشگاه» است و بخش علوم پزشکی باعث شده که کار وزارت بهداشت هم تحت‌الشعاع قرار بگیرد زیرا بخشی از انرژی خود را صرف قسمتی می‌کنند که آن حوزه متولی و وزارتخانه دارد.
او معتقد است: بار اضافی آموزش در وزارت بهداشت باعث می‌شود که حوزه بهداشت و درمان آسیب ببیند و خدماتی که باید در مناطق دورافتاده و محروم ارائه شود، تحت‌الشعاع کار آموزشی قرار بگیرد. اینکه وزیر بهداشت مخالف ماجراست، نظرشان برای خودشان محترم است.
میرزاده تأکید می‌کند: من موافق این ادغام هستم چون یک سازمان باید متولی آموزش باید باشد و یک وزارتخانه مشخص هم پاسخگو و برنامه‌ریز آمایش سرزمین باشد. علت وجود این همه دانش‌آموختة مدرک‌به‌دست این است که یک سازمانِ مشخص متولی امر آموزش نبوده و باعث شده تا دستگاه‌های اجرایی نیاز خود را به یک مجموعه مشخص اعلام نکنند.
به باور این نماینده مجلس، نظر بسیاری این است که تربیت نیروی متخصص برای بخش‌های مختلف مسئولیتِ مشخص وزارت علوم است و دانشگاه‌ها باید تحت نظر این متولی باشند.
نظر شما